Een route die ik alleen gewandeld heb omdat het voor Ashley te warm was. Het Lottums Schuitwater is een oude Maasarm die op een relatief klein gedeelte na, verdroogd is en waar zich divers landschap ontwikkeld heeft. Je loop gedeelten die moerassig zijn en waar je over een soort van houten vlonders loopt. Deze route is alleen maar voor mensen te doen met goeie schoenen als het regent en die goed ter been zijn. De vlonders liggen niet strak tegen elkaar en lopen ook nog eens schuinweg wat het lopen bemoeilijkt maakt. Maar mede door die vlonders krijgt deze route iets magisch alsof je soms in een sprookjes bos loopt. Zo kom je opeens ergens verscholen in een hoekje een ronde houten tafel tegen met stoeltjes erom heen welke je uitnodigt om even te gaan zitten en van de natuur te gaan genieten. Tijdens de wandeling kwam ik nog een verlate paddenstoel tegen en natuurlijk kon ik het niet laten deze ook op de foto te zetten ipv rood met witte stippen leek deze wel wit met zwarte stippen. Het feit dat bijna de hele route overdekt was door bomen was een welkome afwisseling op de warmte van de dag. Ik vorderde gestaag en naderde het einde van de route aan mijn linker had spotte ik een moeder koe met kalfje wat een vertederend gezicht toen moeder haar kalfje ging wassen daar ben ik even bij blijven staan. Mijn weg vervolgend kwam ik 2 vrouwen tegen die zaten uit te hijgen op een bankje en mij vriendelijk groette dat was bijzonder aangezien de mensen je hier zelden gedag zeggen, dat is in het hoge Noorden wel anders daar zegt iedereen je gedag. Na ze vriendelijk goeiemorgen te hebben gewenst vervolgde ik mijn route aan mijn rechter had verscheen een vijver, die na verdere ontdekking een visvijver bleek te zijn met om de zoveel meter een stijger plekje om te kunnen vissen. Zo bijzonder dat ik op plekjes kom waar ik anders nooit gekomen zou zijn. Het was een super leuke route en een echte aanrader.

Helaas werd ik tijdens het lopen gebeld dat het met mijn schoonmoeder niet goed ging en moest zij met de ambulance naar het ziekenhuis. Ze is heel erg ziek en word niet meer beter en waar hoor je anders te zijn als daar waar men je nodig heeft. Dus in de auto gesprongen en richting mijn vriend gereden. Gelukkig mocht ze de volgende dag naar huis en zijn Ashley en ik weer naar de camping terug gereden. Deze vakantie is er een van uiterste en een die ik niet snel zal vergeten.