amanda112.reismee.nl

De joden van Gennep route

Soms heb je van die dagen dat je denkt, hadden meer mensen ze maar, het besef hoe kort en kostbaar het leven is. Want stel je toch eens voor dat je nooit meer zou kunnen plannen, nooit meer pijn vrij zou zijn en nooit meer iemand zien die je lief hebt met hart en ziel. Wij weten wat verdriet is , wij weten wat eenzaamheid ismaar wij kennen niet het gevoel van beoordeelt worden wegens je afkomst of de kleur van je haar. Wij, althans de meeste van ons vrouwen maken ons druk welke kleur haar we nu weer zullen doen. Soms zou het dus goed zijn om eens daar bij stil te staan dat het allemaal niet zo vanzelf sprekend is dat we een auto bezitten of een groot huis. Dat dat er eigenlijk ook allemaal niet toe doet. Wat er toe doet is iets veel simpelers en iets wat niet met geld is uit te drukken en dat is zorgen voor elkaar. Het draait niet om wat je hebt maar om wat je doet ,voor een ander of voor elkaar. Ik vind het belangrijk dat je liefde geeft aan hen die dat nodig hebben en ik weet het ik val in herhaling want dat is een boodschap die ik keer op keer uit wil dragen en ook zal blijven doen omdat ik de hoop heb dat ik er , al is het maar 1 iemand er mee kan bereiken.

Anyway ik dwaal af maar dat is wat deze route met je doet. Ik zal eerst eens vertellen wat dit voor soort route is. De naam zegt het natuurlijk al we spreken hier over joden, joden die in Gennep woonden en werkte er gezinnen hadden ten tijden van de oorlog. Gezinnen en mensen die opgepakt werden en op transport werden gezet als vee. In het stadje Gennep herinnert nog veel aan de joodse medeburgers die in W.O. 2 tijdens de holocaust vermoord werden. Deze wandel route leidt mij via GPS-functie op mijn mobiel rond. Door middel van de voice-over, talrijke originele foto's en films wordt deze tragische geschiedenis beleefbaar en krijgen de Joodse Gennepenaren a.h.w een gezicht. Het appje wat ik daar voor gedownload heb is izi.travel. Ik kan deze wandeltocht van 6 kilometer dan ook iedereen aanraden die interesse heeft in de 2e wereldoorlog.

De start begon midden in het centrum van Gennep op het Ellen Hoffmannplein, het plein is volledig betegelt met mozaïek ter nagedachtenis aan de Joodse medeburgers die afgevoerd werden in oorlogstijd. De route brengt je langs de huizen waar men gewoond heeft je ziet de foto's van toen en opeens sta je tegenover het zelfde huis waar over je hoort vertellen uit je telefoon. Opeens kijk je dan toch wel anders naar zo'n huis, je hoort wie daar gewoond heeft en wat er mee is gebeurt terwijl het huis in zijn statige koude hoedanigheid totaal niet is veranderd zijn de bewoners die eens de deur door stapte er niet meer. Moeder de vrouw die de ramen zeemt is ook uit het tijdbeeld verdwenen afgevoerd en vermoord. Wat rest zijn soms wat oude zwart/wit foto's of een filmpje die de tragedie welke achter die voordeur heeft plaatsgevonden verteld, alles zou in het duisterzijn gebleven als men daar niet via deze route over verteld had. Gaande de route leer je dus een aantal joodse mensen kennen je hoort de namen en zie daar de gezichten bij wat een heel helder beeld geeft over het leven dat ze leefde voordat de oorlog uitbrak. Ook voert de route je langs een eeuwen oude joodse begraafplaats waar maar een enkeling ligt die leefde ten tijden van de oorlog je kan de begraafplaats ook niet op maar je kan het wel goed zien. Naast de begraafplaats stond een muurtje een soort vierkantje daarover werd verteld dat het vroeger een kamertje was waar de overledenen werd gewassen en gebalsemd misschien herken je het op de foto die ik er bij zal plaatsen. Een bijzondere route een waarvan je aan het eind van je wandeltocht even stil bent.

Bij de VVV op het plein zijn we naar binnen gelopen om te kijken of er nog iets was wat wij nog niet wisten en dat konden ze. Want in de bibliotheek aan het Ellen Hoffmannplein kon je op de beneden verdieping gratis naar een klein museum daarin werd het verhaal nog eens verteld en waren er vele foto's op te bekijken als ook een groot aantal spullen uit die tijd. Onder het genot van een gratis kopje koffie ( ja wel in een stenen mok) kon je daar op je gemakje nog het een en ander bekijken. Mocht je dus deze tocht ooit doen dan zou ik dat zeker niet overslaan. Ook mocht je zo vertelde de vrouw bij de VVV kon je gratis de Martinustoren in die kon je naar boven lopen zoals wij ook gedaan hebben. Even leuk om te doen het enige jammere was dat het uitzicht vertroebelt werd door plastic platen die zo dof waren dat je het dorpje zelf niet echt kon zien. Het zijn als ik goed geteld heb 78 treden maar ook daar kan ik naast zitten dus zo hoog is die toren ook weer niet voor de mindere sportieve onder ons gewoon doen zolang je benen hebt en kunt lopen gewoon doen ;-)

Moraal van dit verhaal,:besef de waarde van het leven en waar het uit eindelijk allemaal om draait en hou dat vast met beide handen.


Reacties

Reacties

Laurens

Heel mooi geschreven lieverd ❤ het gaat om liefde en respect voor elkaar dat is niet met geld of rijkdom te koop.

Jeanne

Prachtige wandelroute, zeker een aanrader om te lopen. Indrukwekkend en goed te doen, mooi geschreven. Succes met je volgende wandeling Amanda !

Erica

Mooi geschreven en heel erg waar.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!