Elke ochtend is het begin het zelfde, zodra ik wakker wordt zet ik het koffie potje aan en ga ik de hondjes uitlaten. Zodat er bij terug komst een lekker bakkie koffie klaar staat. Daarna is het wassen en tandenpoetsen waarna de tocht voortgezet wordt naar de warme bakker die hoe luxe ook hier maar 25 meter van de camping vandaan ligt. Daar halen we dan verse broodjes, en dat zijn nog eens broodjes niet zoals bij ons van die kleine dingen met maanzaad maar ik heb het dan over echt bollen wat zijn die lekker en dan heb ik het nog niet eens over al die lekkere vlaaien die ze verkopen en die ik tot nu toe maar even links laat liggen ( hoe moeilijk ook) de mannen en dan heb ik het over de hondjes Raf en Flinn die blijven in de tussentijd in de tent en wonder boven wonder gaat dat goed. de een ligt op een kleedje en dan ander heeft een camping stoel in gepikt zodat hij door het raam alles in de gaten kan houden verassend en tevens erg prettig is het dat ze niet eens blaffen terwijl het normaliter van die stuiterballetjes zijn. We kunnen dus met een gerust hart douche en naar de bakker gaan voor de rest zijn ze eigenlijk overal bij.

Vandaag de route gelopen die de "drie dorpen heet" een route die begon in Blerick en die ons voerde door de dorpjes Blerick, Boekend en Hout-Blerick een route van 10 km. Hoe bijzonder is het als je alles kunt ontdekken tijdens het lopen je ziet zoveel meer dan tijdens het auto rijden dan ben je toch meer met andere dingen bezig dan echt om je heen te kijken. Helaas werd een groot deel van de route afgelegd in motregen en ik kan je melden dat je daar op den duur toch ook best nat van wordt. Gelukkig was de temperatuur zodanig dat het niet koud was. Wat een diversiteit aan landgezichten van een bijna Frans aandoende dorps kern tot aan het Engelse platte land en dat allemaal in eigen land.

De route duurde dan weliswaar 10 km maar daarvoor hadden wij nog een stop gemaakt bij mijn oude opleiding kazerne de Frederik Hendrik kazerne in Blerick. Laurens is er vandaag bij en heel toevallig heeft hij daar ook zijn rij opleiding gehad. We hadden even snel uitgerekend dat het inmiddels 30 jaar geleden is dat we daar als groentje van 18 in militaire dienst kwamen. Waar blijft de tijd en wat zit er veel in de jaren die daarna gekomen zijn. Ik weet nog dat mijn dienst tijd een vrijwillige keus was maar dat was niet helemaal zo het was toen der tijd voor mij de enige manier om ergens weg te komen waar ik heel ongelukkig was, het feit dat ik aangenomen werd als beroepssoldaat betekende letterlijk eigenlijk mijn "vrijheid" om daar dus na 30 jaar weer te lopen deed wel wat met me, de afgelopen 30 jaar schoten in een paar minuten weer even aan je voorbij en dat was wel even een slik momentje. Ik had het echter voor geen goud willen missen.

Inmiddels waren wij weer bij de auto gekomen en voor mijn dochter was het ook wel even genoeg. Wat ben ik trots op dat meissie die zonder te klagen eigenlijk 15 km heeft gelopen. Dat verdiende een ijsje op het plein bij de ijssalon Papillon.Daarna nog even gauw boodschappen en was de volgende stop weer onze camping, Raf en Flinn waren zo moe dat ze nadat we op de camping aan kwamen en ik de auto deur open deed niet eens aanstalten maakte om de auto uit te gaan ze bleven liever liggen op schoot, nah dat is nog nooit gebeurd. Straks maar even de volgende route uit stippelen voor morgen ze geven wederom veel regen op maar ik hoop dat het mee valt en zoals een goeie en fijne collega van mij altijd zei : het meeste valt er naast ( he Peter :-)